Prof. Dr. İsmail Kaya 

Bankaların kredi kartı ve otomatik ödeme hizmetlerinin ufak bir faydası var. Her ay alışverişe, takside, elektriğe, suya, gaza, telefona, internete, TV’ye ve başka nerelere ne kadar harcadığımız bir çırpıda görülüyor.
Geçenlerde bir husus dikkatimi çekti. Havalar çok soğuk olmadıkça, doğalgazla değil, klimayla ısınır olmuşuz. Bu vesileyle, faturaların birbiriyle rekabet ettiği, bütün harcamalarımızın birbiriyle yakından ilişkili olduğu gerçeğini tekrar hatırlamış olduk.
Harcanabilir gelirimiz bir yerlerden bir şekilde geliyor, zamanı geldiğinde yine bir şekilde çeşitli iş ve ihtiyaçlar için bir yerlere harcanıp gidiyor. Mesele, gelirlerle harcamaları dengeleyebilmekte. Ya harcadığımız kadar gelir elde edecek veya eldeki geliri idareli harcayacağız.
Bizler tüketici olarak gelir ve giderimizi yönetmeye çalışırken, bizi hedef almış sayısız firma da harcamalarımız üzerinde bir şekilde etkili olmak için uğraşıyor. Sonuçta bunlardan hangisi üstün gelirse onun faturası daha büyük oluyor.
İşte bu noktada, pazarlama için farklı bir bakış açısı, ortaya çıkıyor. Her firma, müşterilerin ödeme listesinde yer almaya, diğer faturalara karşı payını daha da büyütmeye uğraşıyor.
Bir bakıma, ortada “Fatura Temelli Pazarlama” veya “Faturalar Üzerinden Rekabet” gibi bir durum var.
Yani, pazarlama, müşteriler üzerinde yürütülen bir “fatura faturayı yener yarışı” sanki.
Bu anlayışı benimseyen firmalar şu sorularla uğraşıyor:
Biz kimlerin fatura profillerini değiştirelim/değiştirebiliriz?
Kimler, hangi kesimler, ne gibi özellikleriyle bizim için ideal hedefler olabilir? Hangi insanlar üzerinde en başarılı sonuçlar alabiliriz?